„Drożdżyca” przewodu pokarmowego.
Obecnie coraz częściej mamy do czynienia ze stanem nadmiernego namnożenia się drożdżaków z rodzaju Candida w jelicie. Powszechnie stan ten określa się jako „ drożdżyca” lub „grzybica przewodu pokarmowego”. Czym jest wywołany i jakie zagrożenia za sobą niesie? Jaka dieta przyczynia się do nasilenia tych zaburzeń, a jaką dietę zastosować jako wspomaganie ich leczenia?
Jak się objawia?
Objawy które mogą świadczyć o nadmiernej kolonizacji grzybiczej przewodu pokarmowego to: zmieniająca się struktura kału, wodniste biegunki na przemian z zaparciami, wzdęcia, nadmierne tworzenie się gazów, uczucie pełności, swędzenie lub wyprysk w okolicach odbytu. Bardzo częstym objawem są również osłabienie, apatia, zmęczenie, metaliczny posmak w ustach, a także niepohamowana ochota i apetyt na słodycze.
Skąd się bierze?
Grzyby z rodzaju Candida naturalnie bytują w jelitach i są niegroźne dla zdrowia dopóki ich namnażanie jest zahamowane przez działanie „dobrych bakterii” jelitowych. Nadmierny rozwój drożdżaków w przewodzie pokarmowym jest więc wynikiem zachwiania równowagi w fizjologicznej mikroflorze występującej w jelitach. Co leży u podstaw tych zaburzeń? Przede wszystkim są to wszelkie oddziaływania środowiska zewnętrznego takie jak: zanieczyszczenia, toksyny, stosowanie antybiotykoterapii, leków antykoncepcyjnych, nadużywanie środków przeczyszczających, jak również narażenie na przewlekły stres. Znaczenie ma również dieta, bogata w cukry proste i nasycone kwasy tłuszczowe potęguje wpływ pozostałych czynników. Zaburzenia mikroflory jelit są często diagnozowane również w przebiegu takich chorób jak: autyzm, zaparcia, nieswoiste stany zapalne jelit (colitis ulcerosa, choroba Leśniowskiego-Crohna), zespół jelita drażliwego, alergie i nietolerancje pokarmowe.
Czym grozi?
Nadmierna kolonizacja drożdżaków wtórnie wpływa na równowagę pozostałych drobnoustrojów jelitowych, doprowadzając do wyjałowienia jelit. Tym samym pozbawia naturalnej bariery ochronnej. Stan ten doprowadza do rozwoju chorób alergicznych, nawracających infekcji oraz czynnościowych chorób jelit. Więcej na ten temat czytaj tutaj.
Namnożenie drożdżaków bardzo często doprowadza również do niedoborów witamin z gruby B.
Jak leczyć?
W terapii „drożdżycy” stosuje się antybiotyki i leczenie probiotyczne. Bardzo ważna jest również dieta, która wspomaga działanie leków. Powszechnie określa się ją jako dietę bezcukrową. Celem jej stosowania jest niedopuszczenie do dalszego rozwoju grzybicy oraz uzupełnienie niedoborów witamin i składników mineralnych. Ma również korzystnie wpłynąć na odporność i regenerację organizmu.
Z diety eliminuje się wszelkie cukry proste, również dwucukry pochodzące z owoców i mleka. Jest to konieczne, ponieważ stanowią one doskonałą pożywkę dla drożdżaków, tym samym powodują ich namnażanie. Tak więc zabronione są: cukier, miód i słodycze, mleko (zarówno UHT, świeże, kondensowane, słodka śmietanka), jogurty owocowe, wszelkie owoce, szczególnie suszone. Jedynymi dozwolonymi do spożycia owocami są: grejpfrut, kiwi i porzeczki. Zabroniona jest mąka pszenna i wszystkie produkty z niej uzyskane. Tak więc z produktów węglowodanowych wybieraj: pieczywo razowe na zakwasie (konieczna jest również eliminacja drożdży i wszelkich wypieków drożdżowych), ryż brązowy, kasze i makarony pełnoziarniste (gotuj al dente). Możesz jeść również ziemniaki w umiarkowanych ilościach. Podstawę diety powinny stanowić świeże warzywa, szczególnie: marchewka, bakłażan, cukinia, buraki, dynia, pietruszka, koper włoski, szpinak. Sięgaj również po pomidory bez skórki, seler, por, cebulę i czosnek – mają właściwości antygrzybicze i zawierają oligosacharydy (naturalne prebiotyki, które stanowią pożywkę dla pozytywnych bakterii jelitowych). Postaraj się by porcja warzywa znalazła się w każdym Twoim posiłku. Z produktów nabiałowych wybieraj te ukwaszone, czyli kefiry, maślanki, mleko ukwaszone, jogurt, jak również sery twarogowe, mozzarellę. Unikaj serów żółtych i topionych. Alternatywę do mleka stanowią niesłodzone napoje ryżowe, sojowe, z orzechów, migdałów. W diecie wspomagającej eliminację drożdżaków z przewodu pokarmowego dozwolone są: chude mięsa (indyk, kurczak, królik, cielęcina, chuda wołowina), ryby i owoce morza, nasiona i orzechy, oleje roślinne. Korzystnie jest również włączyć do diety nasiona roślin strączkowych (groch, fasola, soja, soczewica, ciecierzyca), np. pod postacią takich produktów jak hummus, makaron sojowy, tofu.
|
Jeśli musisz posłodzić? Wybierz słodzik otrzymywany z naturalnych substancji: z brzozy, stewii. |
Nie zapomnij o wodzie! Pij co najmniej 2 litry dziennie aby wspomóc organizm w pozbywaniu się toksyn, które są uwalniane przez grzyby w dużych ilościach.
Na diecie nie pij alkoholu, unikaj kawy i czarnej herbaty.
Bardzo ważna jest również odpowiednia technologia przygotowywania posiłków. Powinny być one lekkostrawne: gotuj w wodzie lub na parze, zabronione jest smażenia i pieczenie, szczególnie z dodatkiem dużej ilości tłuszczu. Unikaj przypraw ostrych, gotowych mieszanek przyprawowych, szczególnie tych z dodatkiem glutaminianu sodu. Zrezygnuj z octu, musztardy, ketchupu, chrzanu, majonezu, marynat. Korzystaj ze świeżych ziół i przypraw (pietruszka, koperek, tymianek, bazylia itp.). Nie spożywaj również produktów wędzonych.
Monika Frank – dietetyk