Główne założenia diety wysokowęglowodanowej
Dieta wysokowęglowodanowa polega na uczynieniu z węglowodanów głównego źródła energii każdego dnia. W praktyce węglowodany mogą stanowić nawet 50–70% dziennego zapotrzebowania kalorycznego, podczas gdy tłuszcze z reguły stanowią tylko około 20% dziennej energii (lub mniej), a białko na poziomie umiarkowanym (np. 15–20%). Takie proporcje zapewniają organizmowi obfite paliwo w postaci glukozy, która zasila pracę mięśni i mózgu. Ważne jest, aby wybierać głównie węglowodany złożone o niskim lub średnim indeksie glikemicznym – dzięki temu energia uwalnia się stopniowo, utrzymując stabilny poziom cukru we krwi i zapewniając uczucie sytości na długo.
Istotnym założeniem tej diety jest również dbanie o jakość produktów. Wysoka zawartość węglowodanów w jadłospisie powinna pochodzić z pełnowartościowych źródeł, bogatych w witaminy, minerały i błonnik. Spożywanie pełnoziarnistych zbóż, warzyw i owoców dostarcza nie tylko energii, ale też cennych składników odżywczych: witamin z grupy B, witaminy C, antyoksydantów oraz pierwiastków takich jak magnez czy potas. Dzięki temu dieta wysokowęglowodanowa może przyczyniać się do poprawy ogólnego stanu zdrowia – m.in. wspiera prawidłowe ciśnienie krwi i poziom cholesterolu, jeśli jest odpowiednio zbilansowana i oparta na małej zawartości tłuszczów nasyconych.
Kolejnym ważnym aspektem jest obecność błonnika. Wybierając produkty węglowodanowe o wysokiej zawartości błonnika (np. pełne ziarna, warzywa strączkowe, owoce), zapewniamy sobie lepszą pracę układu trawiennego i dłuższe uczucie sytości po posiłku. Błonnik pomaga regulować perystaltykę jelit, wspiera detoksykację organizmu oraz stabilizuje poziom cukru we krwi. To sprawia, że osoby stosujące dietę wysokowęglowodanową rzadziej odczuwają nagłe napady głodu i mają więcej energii w ciągu dnia.
Dieta wysokowęglowodanowa zakłada również, że w każdym posiłku pojawi się źródło węglowodanów. Posiłki komponuje się tak, aby dominowała w nich baza węglowodanowa (np. kasze, ryż, pieczywo, makaron lub owoce), uzupełniona o porcję białka (np. rośliny strączkowe, chude mięso, ryby czy nabiał) oraz dodatki warzywne i niewielką ilość zdrowego tłuszczu. Dzięki temu jadłospis pozostaje pełnowartościowy i zbilansowany – mimo przewagi węglowodanów dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Ważne jest unikanie skrajności: nadmiar węglowodanów prostych przy jednoczesnym niedoborze białka czy tłuszczu nie będzie korzystny, podobnie jak całkowite eliminowanie tłuszczów. Dlatego główne założenie tej diety to równowaga z przewagą zdrowych węglowodanów.