Czy kandyzowany imbir jest zdrowy?

Licznie prowadzone badania potwierdzają, że kandyzowany imbir, choć kojarzy się głównie ze słodką przekąską, zachowuje wiele zalet świeżego korzenia. W niewielkich, świadomie dobranych porcjach może on działać jako naturalny środek rozgrzewający, pobudzać krążenie krwi i wspierać układ odpornościowy w okresach obniżonej odporności.

Imbir zawiera gingerole i shogaole, czyli substancje odpowiadające za jego charakterystyczną pikantność oraz działanie antyoksydacyjne, które neutralizuje wolne rodniki i spowalnia procesy starzenia komórkowego. Regularne, lecz umiarkowane wprowadzanie kandyzowanego imbiru do jadłospisu może łagodzić nudności – zarówno te związane z podróżą, jak i wczesnymi etapami ciąży – oraz poprawiać trawienie dzięki stymulacji wydzielania soków żołądkowych.

W kuchni azjatyckiej uważa się go za skuteczny element wspomagający metabolizm tłuszczów, co może okazać się pomocne przy dietach redukcyjnych, o ile uwzględni się w bilansie kalorycznym zawarty w nim cukier. Warto zwrócić uwagę, że nadmierne spożywanie kandyzowanego imbiru wiąże się z ryzykiem podniesienia poziomu glukozy we krwi, a także zwiększenia kaloryczności diety.

U osób z insulinoopornością lub cukrzycą powinno się sięgać po niego ostrożnie, najlepiej po konsultacji z dietetykiem. W przypadku osób z nadwrażliwym układem pokarmowym pikantne związki bioaktywne mogą wywołać zgagę lub uczucie pieczenia w przełyku. Pomimo tego, w rozsądnych ilościach kandyzowany imbir pozostaje cennym wsparciem dietetycznym, łącząc w sobie walory smakowe i działanie prozdrowotne.

Ile kalorii ma kandyzowany imbir?

Kandyzowany imbir powstaje poprzez powolne gotowanie świeżych plastrów korzenia w gęstym syropie cukrowym, a następnie ich suszenie i obtaczanie w drobnym cukrze. Tak przygotowana przekąska ma wyraźnie słodko-ostry smak, który potrafi uzależnić! Główne wartości odżywcze zależą od rodzaju użytego cukru oraz czasu kandyzowania, jednak uśrednione dane pokazują, że w 100 g produktu znajduje się około:

  • Kaloryczność: 320–340 kcal – wynikająca głównie z monosacharydów i disacharydów w syropie.
  • Węglowodany: 75–80 g – w tym większość stanowi sacharoza krystalizująca na powierzchni.
  • Błonnik: 3–5 g – zachowany z włókien roślinnych, które nie rozpuszczają się w syropie.
  • Imbirale: 1–2 g – olejki eteryczne oraz gingerole odpowiedzialne za ostry posmak i właściwości przeciwzapalne.
  • Tłuszcz: mniej niż 0,5 g – naturalnie niski, chyba że producent dodaje olej kokosowy w celu zapobieżenia sklejaniu się kawałków.

W porównaniu z surowym imbirem zawartość cukru rośnie nawet dziesięciokrotnie, dlatego kandyzowany imbir należy spożywać w małych porcjach. W jednej kostce (ok. 8 g) znajduje się około 26–28 kcal, co odpowiada mniej więcej połowie kostki czekolady mlecznej. Indeks glikemiczny takiego przysmaku wynosi średnio 75, co jest wartością wysoką. Oznacza to, że po zjedzeniu kandyzowanego imbiru poziom glukozy we krwi wzrasta szybko, a następnie gwałtownie opada. Osoby z wrażliwością na skoki cukru powinny dlatego ograniczyć porcję do 5 g, najlepiej w towarzystwie źródła błonnika lub białka, aby spowolnić wchłanianie. 

owoce

Przejdź na Szczęśliwy
Sposób Żywienia!

Zgłoś się do nas

Co daje codzienne spożywanie kandyzowanego imbiru?

Codzienne podjadanie kandyzowanego imbiru może okazać się mieczem obosiecznym. Z jednej strony imbir jest znany ze swojej zdolności do „łagodzenia stanów zapalnych” oraz wspierania odporności dzięki wysokiej zawartości związków fenolowych. W badaniach laboratoryjnych gingerole wykazywały aktywność hamującą rozwój patogennych bakterii, a nawet niektórych wirusów sezonowej grypy. Co istotne, nawet po procesie kandyzacji część tych związków pozostaje stabilna, co czyni słodką przekąskę nie tylko pyszną, lecz także funkcjonalną.

Z drugiej strony codzienne sięganie po imbir obtoczony w cukrowej posypce prowadzi do systematycznego podnoszenia bilansu energetycznego o 50–100 kcal dziennie (w zależności od wielkości porcji). W dłuższej perspektywie może to skutkować przyrostem masy ciała, zwłaszcza jeżeli nie zwiększymy aktywności fizycznej. Nadmierna podaż prostych cukrów sprzyja również rozchwianiu gospodarki insulinowej, co objawia się ospałością, wilczym głodem i nagłymi napadami apetytu.

Regularne spożywanie kandyzowanego imbiru wpływa jednak pozytywnie na układ trawienny – stymuluje perystaltykę jelit, zmniejsza wzdęcia i przeciwdziała zaparciom dzięki niewielkiej ilości błonnika rozpuszczalnego. U osób borykających się z porannymi mdłościami bardzo mały plaster, powolnie rozgryzany, potrafi przynieść natychmiastową ulgę, co potwierdzono w licznych obserwacjach klinicznych.

Czy można spożywać kandyzowany imbir na diecie?

Kandyzowany imbir wzbudza wiele kontrowersji w środowisku dietetycznym. Z perspektywy planu redukcyjnego kluczowe znaczenie ma jego gęstość energetyczna – czyli liczba kalorii przypadających na 1 g produktu. Przy około 3,3 kcal w gramie nie jest to przekąska „dietetyczna”, ale z drugiej strony niewielka, świadomie odmierzona porcja potrafi zaspokoić apetyt na słodycze i zapobiec sięganiu po bardziej przetworzone ciastka czy batoniki.

To tak zwany smart treat, wspierający wytrwałość w długotrwałym planie żywieniowym. W dietach o niskim indeksie glikemicznym kandyzowany imbir pojawia się rzadko, ponieważ IG oscyluje w granicach 70–80. Niemniej osoby aktywne, stosujące dietę carb cycling, mogą wykorzystać go w dni wyższej podaży węglowodanów, tuż przed treningiem siłowym.

Zawarte w nim cukry proste szybko trafiają do mięśni, a związki imbirowe wzmacniają termogenezę, co teoretycznie zwiększa wydatkowanie energии. Jeżeli Twoja dieta skupia się na zdrowiu jelit, pamiętaj, że imbir działa lekko przeciwbakteryjnie i może pomagać w ograniczaniu rozrostu niekorzystnej flory bakteryjnej.

Czy kandyzowany imbir jest kaloryczny?

Choć w nazwie kryje się słowo „imbirowy”, to jednak liczba kalorii w kandyzowanym imbirze pochodzi w przeważającej mierze z dodanego cukru. Sam świeży imbir ma jedynie 80 kcal na 100 g, ale po trwającym kilka godzin moczeniu w syropie wartość ta wzrasta czterokrotnie. Ostateczny wynik zależy od receptury producenta, ale najczęściej 350 kcal / 100 g stanowi dobry punkt odniesienia. Z punktu widzenia metabolizmu nie bez znaczenia jest fakt, że kalorie te pochodzą głównie z węglowodanów prostych. Oznacza to szybkie uwalnianie energii, ale również krótkotrwałe uczucie sytości. Dlatego dietetycy zalecają parowanie kandyzowanego imbiru z orzechami lub gorzką czekoladą o wysokiej zawartości kakao: tłuszcz i białko wydłużają czas trawienia, dzięki czemu skoki cukru są łagodniejsze.

Mimo wysokiej energetyczności produkt posiada przewagę funkcjonalną nad cukierkami czy landrynkami: zachowuje substancje bioaktywne i błonnik pokarmowy, które korzystnie wpływają na trawienie. Wciąż jednak podaż tych związków jest niższa niż w świeżym korzeniu. Dlatego rozsądek i dokładne odmierzanie porcji stanowią klucz do czerpania przyjemności bez wyrzutów sumienia. Jeśli liczysz kalorie, rozważ krojenie plastrów na drobniejsze kostki – wizualnie zwiększysz objętość porcji, zachowując tę samą wartość energetyczną. W ten sposób łatwiej kontrolować ilość i uniknąć ukrytych kalorii, które mogą zniweczyć efekt diety.

Czy kandyzowany imbir jest lekkostrawny?

Kandyzowany imbir zachowuje większość związków aromatycznych odpowiedzialnych za delikatne pobudzanie przewodu pokarmowego. Naturalne olejki eteryczne stymulują wydzielanie śliny, żółci i soków trawiennych, co czyni go produktem stosunkowo lekkostrawnym mimo wysokiej zawartości cukru.

W praktyce oznacza to, że mały plaster często poprawia komfort po ciężkostrawnym posiłku – redukuje wzdęcia i uczucie zalegania. Jednak dla osób z wrażliwym przełykiem pikantne związki mogą nasilać refluks lub zgagę, szczególnie gdy przekąska jest spożywana późno wieczorem. Jeśli cierpisz na chorobę refluksową, bezpieczniejszą opcją będzie żucie niewielkiego kawałka świeżego imbiru lub przygotowanie naparu z suszonego korzenia bez dodatku cukru.

W kontekście lekkostrawności ważny jest także rozmiar kawałków. Fabryczne plastry bywają grube i zbite, dlatego warto je drobno kroić, co ułatwia działanie enzymów trawiennych i skraca czas zalegania w żołądku. Osoby po operacjach przewodu pokarmowego często stosują dietę papkowatą; w takim przypadku imbir kandyzowany można zetrzeć na tarce i dodać do kompotu, uzyskując nutę ostro-słodką bez potrzeby żucia. Z uwagi na dużą zawartość cukru produkt nie jest wskazany w fazie ostrego zapalenia trzustki czy w zaostrzeniu chorób jelita grubego, gdzie ogranicza się spożycie łatwo fermentujących węglowodanów. Niemniej w fazie rekonwalescencji niewielka ilość może pobudzić apetyt i dostarczyć energii przy braku uczucia ciężkości.

Co się dzieje, gdy włączymy kandyzowany imbir do diety?

Włączenie kandyzowanego imbiru do codziennej diety może znacząco wpłynąć na profil smakowy posiłków, ale także na równowagę energetyczną organizmu. Pierwszym zauważalnym efektem jest wzrost termogenezy poposiłkowej: pikantne substancje bioaktywne stymulują receptor TRPV1, podnosząc temperaturę ciała i przyspieszając spalanie kalorii. W praktyce oznacza to, że po zjedzeniu kilku kostek można poczuć przyjemne ciepło oraz lekkie pobudzenie krążenia. Kolejną korzyścią jest poprawa perystaltyki jelit. Imbir działa rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, co ułatwia transport treści pokarmowej i zmniejsza ryzyko zaparć.

Ponadto związki fenolowe hamują rozwój drobnoustrojów odpowiedzialnych za nieprzyjemne wzdęcia, dzięki czemu brzuch wydaje się bardziej płaski. Nietrudno jednak o negatywne skutki, jeżeli porcja przekąski przekracza 20 g dziennie. Nadmiar fruktozy oraz glukozy może zwiększyć produkcję triglicerydów w wątrobie, a skoki insuliny potęgować odkładanie tkanki tłuszczowej w okolicy pasa. Dodatkowo wysoka zawartość cukru sprzyja demineralizacji szkliwa, dlatego dietetycy i stomatolodzy zgodnie zalecają popijanie imbiru ziołową herbatą lub wodą, aby usunąć lepką warstwę z powierzchni zębów.

owoce

Zamów konsultacje dietetyczną Online!

Zgłoś się do nas