W praktyce oznacza to, że osoba stosująca dietę IF 16/8 może na przykład zakończyć jedzenie o godzinie 20:00, a kolejny posiłek zjeść dopiero następnego dnia około południa. W trakcie 16-godzinnego postu nie spożywa się żadnych posiłków ani przekąsek. Można natomiast pić wodę, niesłodzoną herbatę czy czarną kawę (bez dodatku mleka, cukru ani innych kalorii). Takie podejście nie narzuca restrykcji na konkretne produkty spożywcze, lecz wymaga dyscypliny w dotrzymaniu przerw od jedzenia.
Dieta Intermittent Fasting zyskała popularność wśród osób pragnących poprawić swoje nawyki żywieniowe i zredukować masę ciała. Zwolennicy podkreślają, że okresowy post pomaga wprowadzić regularność posiłków oraz ułatwia kontrolę nad spożywanymi porcjami. Warto jednak pamiętać, że IF to nie głodówka bez umiaru – w oknie żywieniowym należy dostarczyć organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych, jedynie w skróconym przedziale czasowym.
Główne założenia diety Intermittent Fasting
Podstawą diety IF jest podział doby na czas postu i okna żywieniowego. W modelu 16:8 każdego dnia pościmy przez 16 kolejnych godzin i jemy tylko w ustalonym, stałym przedziale 8 godzin. Ważne jest zachowanie konsekwencji – najlepiej wybrać godziny jedzenia pasujące do trybu życia (np. od 12:00 do 20:00) i trzymać się ich codziennie. Pozwala to organizmowi przyzwyczaić się do rytmu i ułatwia funkcjonowanie bez jedzenia w pozostałym czasie.
W trakcie 16-godzinnego postu obowiązuje całkowita przerwa od kalorii. Oznacza to zakaz spożywania jakichkolwiek posiłków, przekąsek czy słodzonych napojów. Nawet drobne dodatki, jak cukier czy mleko w kawie, przerywają post i należy kategorycznie je wykluczyć w tym czasie. Dopuszczalne są natomiast płyny nie dostarczające energii – woda, herbata i kawa bez cukru i bez mleka. To ważne założenie, którego należy przestrzegać, aby rzeczywiście utrzymać stan metabolicznego postu przez pełne 16 godzin.
Podczas 8-godzinnego okna żywieniowego spożywamy zaplanowane posiłki. Najczęściej mieszczą się w nim 2–3 pełnowartościowe posiłki (np. późne śniadanie, obiad i kolacja). Nie jest jednak konieczne jedzenie non-stop przez całe 8 godzin – istotne jest raczej to, by wszystkie dzienne kalorie zostały zjedzone w tym ograniczonym czasie. Ważne jest też unikanie podjadania tuż poza oknem; regularność pomaga utrzymać korzyści płynące z postu. Osoby początkujące mogą na początku odczuwać głód o nietypowych porach, lecz organizm zwykle adaptuje się po kilku – kilkunastu dniach i uczucie głodu poza oknem żywieniowym staje się mniej dokuczliwe.
Dieta IF nie zwalnia z ogólnych zasad zdrowego odżywiania. Aby okresowy post przynosił korzyści, w czasie okna żywieniowego należy spożywać posiłki zbilansowane, urozmaicone i bogate w składniki odżywcze. Ważne jest dostarczenie odpowiedniej ilości kalorii (ani zbyt mało, by nie spowolnić metabolizmu, ani zbyt dużo, by nie niweczyć efektów postu). Często zaleca się, aby osoby dążące do redukcji wagi stosując IF, ustaliły umiarkowany deficyt kaloryczny – np. spożywały o około 15–20% kalorii mniej niż wynosi ich dzienne zapotrzebowanie. W praktyce oznacza to jedzenie mniejszych porcji niż zwykle lub rezygnację z podjadania, co przy skróconym czasie jedzenia bywa łatwiejsze do osiągnięcia.
Warto wspomnieć, że istnieją także inne warianty postu przerywanego (takie jak model 5:2 – pięć dni normalnego jedzenia i dwa dni znacznego ograniczenia kalorii, czy bardziej rygorystyczny 20:4). Jednak dieta 16:8 uchodzi za najpopularniejszą i najłatwiejszą do utrzymania na dłuższą metę. Dla wielu osób stanowi ona kompromis między efektywnością a wygodą – codzienny rytm żywienia można dopasować do pracy, szkoły czy innych obowiązków, nie rezygnując z normalnych posiłków, a jedynie przesuwając je w czasie.