Czy dieta Cambridge wpływa na odchudzanie?
Odpowiedź na to pytanie jest jednoznaczna: tak. Dieta Cambridge, dzięki drastycznemu ograniczeniu kalorii, prowadzi do szybkiej utraty wagi. Osoba stosująca klasyczną wersję tej diety zazwyczaj chudnie już w pierwszych dniach – początkowo głównie poprzez utratę wody (efekt opróżnienia zapasów glikogenu). W ciągu pierwszego tygodnia można zaobserwować spadek masy nawet o kilka kilogramów. Następnie tempo odchudzania utrzymuje się na poziomie ok. 1–2 kg tygodniowo (zależnie od wyjściowej masy ciała i indywidualnego metabolizmu). Tak szybkie efekty są nieosiągalne na większości tradycyjnych diet, dlatego dieta Cambridge zyskała miano „diety ostatniej szansy”.
Mechanizm utraty wagi na diecie Cambridge jest prosty – organizm otrzymuje znacznie mniej energii, niż wynoszą jego potrzeby, więc zaczyna wykorzystywać zmagazynowaną tkankę tłuszczową. Niska podaż węglowodanów sprawia, że po 2–3 dniach organizm przechodzi w stan ketozy, czyli zaczyna czerpać energię głównie z tłuszczów. Ketozie towarzyszy spadek apetytu (wiele osób odczuwa mniejszy głód mimo minimalnej ilości jedzenia). Jednak pojawiają się też charakterystyczne skutki uboczne: bóle i zawroty głowy, osłabienie, uczucie zimna, suchość w ustach oraz specyficzny „acetonowy” zapach z ust (efekt uboczny powstawania ciał ketonowych). Dieta Cambridge rzeczywiście zapewnia szybką redukcję masy ciała, ale odbywa się to kosztem pewnych dolegliwości w początkowym okresie adaptacji organizmu.
Ze względu na bardzo niską kaloryczność diety, metabolizm może ulec spowolnieniu, zwłaszcza jeśli ktoś stosuje program przez dłuższy czas bez przerw. Produkty Cambridge są bogate w białko, co ma chronić przed utratą mięśni, ale przy długotrwałym deficycie energetycznym organizm może zacząć pozyskiwać energię również z tkanki mięśniowej. Dlatego dietę Cambridge stosuje się zazwyczaj przez ograniczony okres (np. kilka tygodni), a następnie przechodzi się do fazy stopniowego zwiększania kalorii. Niezbędne jest także unikanie forsownych ćwiczeń fizycznych podczas ścisłej diety – ze względu na małą podaż energii intensywny trening mógłby doprowadzić do przemęczenia lub kontuzji.
Najważniejsze dla utrzymania efektów jest właściwe zakończenie diety. Jeżeli po okresie bardzo niskokalorycznego odżywiania od razu powróci się do dawnych nawyków, istnieje duże ryzyko efektu jo-jo – organizm nadrobi utracone kilogramy, często z nawiązką. Aby utrzymać wypracowaną masę ciała, należy wychodzić z diety Cambridge stopniowo. Oznacza to zwiększanie dziennej kaloryczności krok po kroku (np. dołączanie jednego lekkiego posiłku, potem kolejnego) oraz kontynuację zdrowych nawyków żywieniowych. W programie Cambridge przewidziano fazę stabilizacji wagi właśnie po to, by pomóc uniknąć szybkiego powrotu do dawnej wagi. Ostateczny wpływ diety Cambridge na odchudzanie zależy więc nie tylko od samego okresu stosowania VLCD, ale też od działań podjętych po jego zakończeniu.
Trzeba przy tym pamiętać, że dieta Cambridge to jedynie narzędzie do szybkiej redukcji masy ciała – nie zastąpi ono trwałej zmiany nawyków żywieniowych. Aby uniknąć powrotu do dawnej wagi, po zakończeniu programu konieczna jest dalsza edukacja żywieniowa i wprowadzenie zdrowego, zrównoważonego sposobu odżywiania na co dzień. W przeciwnym razie nawet najbardziej spektakularne efekty odchudzania mogą okazać się krótkotrwałe.
