Czym jest dieta bezglutenowa?

Dieta bezglutenowa polega na całkowitym wyeliminowaniu glutenu z pożywienia. Gluten to mieszanina białek roślinnych (głównie gliadyny i gluteniny) występujących w zbożach takich jak pszenica, żyto i jęczmień. Osoby na tej diecie rezygnują z produktów zawierających te zboża oraz wszelkich ich pochodnych. Dieta bezglutenowa jest niezbędna przede wszystkim dla osób cierpiących na celiakię – autoimmunologiczną chorobę, w której spożycie glutenu prowadzi do uszkodzenia kosmków jelitowych i zaburzeń wchłaniania składników odżywczych. Stosują ją także osoby z nieceliakalną nadwrażliwością na gluten (często nazywaną nietolerancją glutenu), u których spożycie glutenu powoduje różnorodne objawy (np. bóle brzucha, wzdęcia, bóle głowy) mimo braku zmian charakterystycznych dla celiakii. W obu przypadkach dieta eliminacyjna jest podstawą leczenia i jedynym skutecznym sposobem zapobiegania objawom choroby.

W diecie bezglutenowej eliminowane są wszystkie produkty zawierające pszenicę, żyto i jęczmień. Nawet śladowe ilości glutenu mogą być szkodliwe dla osób z celiakią, dlatego konieczna jest pełna restrykcyjność. Gluten może ukrywać się w wielu przetworzonych produktach jako dodatek technologiczny (zagęstnik, nośnik aromatów, skrobia słodowa itp.), dlatego osoby przestrzegające tej diety muszą uważnie czytać etykiety produktów spożywczych. Ważne jest również zrozumienie, że dieta bezglutenowa nie jest dietą „modową” czy z definicji zdrowszą dla ogółu populacji. To dieta lecznicza wskazana dla konkretnych schorzeń. Dla osób bez takich wskazań eliminacja glutenu nie przynosi udowodnionych korzyści zdrowotnych, a wręcz może przyczynić się do niedoborów pokarmowych, jeśli nie jest właściwie zbilansowana.

Główne założenia diety bezglutenowej

Dieta bezglutenowa wymaga konsekwentnego przestrzegania kilku podstawowych zasad. Po pierwsze, wykluczenie glutenu musi być całkowite i trwałe. Nawet niewielkie ilości spożytego glutenu mogą podtrzymywać stan zapalny jelit u osoby z celiakią lub powodować nawrót dolegliwości u osoby z nadwrażliwością na gluten. Z tego powodu istotne jest rygorystyczne podejście do diety i unikanie wszelkich, nawet pozornie błahych, źródeł glutenu.

Po drugie, niezbędna jest szczegółowa kontrola składu spożywanych produktów. Gluten bywa dodawany do wielu wyrobów spożywczych jako substancja zagęszczająca, stabilizująca lub nośnik aromatu. Należy uważnie czytać etykiety i listy składników, zwracając uwagę na ewentualne ostrzeżenia typu „może zawierać śladowe ilości glutenu” lub informacje o produkcji w zakładzie wykorzystującym gluten. Dla bezpieczeństwa lepiej zrezygnować z produktu, którego skład nie jest w pełni jasny lub budzi wątpliwości co do obecności ukrytych dodatków zbożowych.

W przypadku osób z celiakią bardzo ważne jest również zachowanie tzw. higieny bezglutenowej w kuchni. Oznacza to dbałość o unikanie zanieczyszczenia potraw bezglutenowych nawet śladowymi domieszkami glutenu. Zaleca się korzystanie z oddzielnych przyborów kuchennych (desek do krojenia, noży, tosterów) lub dokładne mycie ich pomiędzy użyciem do produktów glutenowych i bezglutenowych. Nawet okruch zwykłego chleba czy odrobina mąki pszennej na blacie może być przyczyną nawrotu problemów zdrowotnych u osoby z celiakią.

Kolejnym założeniem jest wybieranie żywności naturalnie bezglutenowej lub specjalnie oznakowanej jako bezglutenowa. Produkty naturalnie pozbawione glutenu, takie jak ryż, kukurydza, gryka czy ziemniaki, powinny stanowić podstawę diety. Ponadto dostępne są na rynku wyroby przygotowane bez glutenu lub z usuniętym glutenem, opatrzone etykietą „produkt bezglutenowy” oraz często symbolem przekreślonego kłosa. Taki znak (przekreślony kłos) gwarantuje, że zawartość glutenu w produkcie nie przekracza 20 mg na kilogram (wg norm Codex Alimentarius) – jest to ilość uznawana za bezpieczną dla większości osób z celiakią.

Bezpośrednio po rozpoznaniu celiakii lekarze i dietetycy często zalecają, aby dieta bezglutenowa była jednocześnie lekkostrawna. Gojenie uszkodzonej błony śluzowej jelit może potrwać od kilku miesięcy do nawet roku, dlatego przez ten czas warto unikać potraw ciężkostrawnych oraz ewentualnie ograniczyć spożycie laktozy (cukru mlecznego), jeśli występuje wtórna nietolerancja laktozy spowodowana uszkodzeniem kosmków jelitowych. W miarę poprawy stanu zdrowia dietę można stopniowo rozszerzać o bardziej bogate w błonnik produkty (np. warzywa strączkowe, pełnoziarniste produkty bezglutenowe).

Bardzo ważnym elementem jest również prawidłowe zbilansowanie diety bezglutenowej. Eliminacja tradycyjnych zbóż może prowadzić do niedoboru błonnika, witamin z grupy B, folianów, żelaza czy magnezu, zwłaszcza jeśli dieta opiera się głównie na przetworzonych produktach bezglutenowych (często bazujących na oczyszczonej mące ryżowej czy skrobi). Dlatego należy włączać do jadłospisu pełnowartościowe, naturalnie bezglutenowe produkty zbożowe (np. kaszę gryczaną, komosę ryżową, proso), a także duże ilości warzyw, umiarkowane ilości owoców, orzechy, nasiona oraz inne źródła mikroelementów. Urozmaicenie diety bezglutenowej jest możliwe i konieczne, aby zapewnić organizmowi wszystkie potrzebne składniki odżywcze.

Na koniec warto podkreślić, że przed rozpoczęciem stosowania diety bezglutenowej należy upewnić się co do wskazań medycznych i przeprowadzić odpowiednią diagnostykę. Nie powinno się eliminować glutenu „na próbę” bez wcześniejszych badań. Jeśli podejrzewamy u siebie celiakię lub inną nadwrażliwość na gluten, najpierw trzeba wykonać testy (np. oznaczenie przeciwciał specyficznych dla celiakii i ewentualnie badanie endoskopowe z biopsją jelita). Wprowadzenie diety przed diagnozą może zafałszować wyniki badań, dlatego diagnostykę przeprowadza się podczas normalnego spożywania glutenu. Dopiero po potwierdzeniu rozpoznania wprowadza się dietę bezglutenową jako konieczne postępowanie lecznicze.

Produkty zalecane w diecie bezglutenowej

Dieta bezglutenowa może być smaczna, urozmaicona i pełnowartościowa. Istnieje wiele produktów, które naturalnie nie zawierają glutenu i mogą być bezpiecznie spożywane przez osoby na tej diecie. Należy bazować właśnie na tych produktach, aby dostarczyć organizmowi wszystkich niezbędnych składników. Poniżej przedstawiono główne grupy żywności rekomendowane dla osób na diecie bezglutenowej:

  • Zboża i produkty zbożowe bezglutenowe: Dozwolone są wszystkie naturalnie bezglutenowe zboża i tzw. pseudozboża, takie jak ryż (biały i brązowy), kukurydza, proso (kasza jaglana), gryka (kasza gryczana), amarantus, komosa ryżowa (quinoa), sorgo czy teff. Można spożywać kasze, mąki i pieczywo przygotowane z tych surowców. Na przykład dostępne są chleby, makarony czy płatki śniadaniowe opatrzone informacją o braku glutenu (produkowane z mąk bezglutenowych) – są one odpowiednie dla osób z celiakią.
  • Warzywa i owoce: Wszystkie świeże warzywa oraz owoce są naturalnie bezglutenowe, dlatego powinny stanowić istotny element diety. Zaleca się spożywanie ich w dużych ilościach – zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu lub upieczeniu. Dostarczają one błonnika, witamin i składników mineralnych, wspierając ogólną wartość odżywczą jadłospisu. Jako źródła węglowodanów zamiast tradycyjnych zbóż glutenowych można wykorzystywać ziemniaki, bataty, maniok, tapiokę czy też warzywa strączkowe (fasola, groch, soczewica).
  • Mięso, ryby, jaja: Wszystkie rodzaje naturalnego, nieprzetworzonego mięsa (drób, wołowina, wieprzowina, cielęcina, dziczyzna), ryb, owoców morza oraz jaj są pozbawione glutenu i stanowią pełnowartościowe źródło białka w diecie. Należy jednak uważać, aby produkty te nie były panierowane w bułce tartej ani podawane w sosach zawierających gluten. Najlepiej przygotowywać mięsa i ryby w formie pieczonej, gotowanej, grillowanej lub duszonej z dodatkiem ziół i przypraw (bez gotowych marynat zawierających np. sos sojowy z glutenem).
  • Mleko i przetwory mleczne: Mleko (krowie, kozie) oraz naturalne produkty mleczne takie jak jogurty naturalne, kefir, maślanka, twaróg, sery żółte i pleśniowe – nie zawierają glutenu. Trzeba jedynie uważać na produkty mleczne smakowe z dodatkami zbóż (np. jogurty z musli, serki homogenizowane z herbatnikami). Osoby z celiakią, u których zdiagnozowano także czasową nietolerancję laktozy, powinny początkowo wybierać nabiał bez laktozy. Nie jest to jednak wymóg diety bezglutenowej per se, a jedynie dostosowanie do indywidualnej tolerancji laktozy.
  • Rośliny strączkowe, orzechy i nasiona: Fasola, groch, soczewica, ciecierzyca oraz wszelkie orzechy (włoskie, laskowe, migdały, nerkowce, brazylijskie itp.) i nasiona (dyni, słonecznika, siemię lniane, nasiona chia) są naturalnie bezglutenowe. Stanowią wartościowe uzupełnienie diety w białko roślinne, błonnik, zdrowe tłuszcze i mikroelementy. Można je dodawać do sałatek, potraw jednogarnkowych, zup czy nawet wypieków bezglutenowych, a orzechy świetnie sprawdzają się też jako pożywna przekąska.
  • Tłuszcze: Wszystkie czyste tłuszcze roślinne i zwierzęce nie zawierają glutenu. W diecie bezglutenowej można więc używać olejów roślinnych (np. oliwy z oliwek, oleju rzepakowego, oleju słonecznikowego, kokosowego, lnianego) oraz tradycyjnych tłuszczów jak masło czy smalec. Margaryny również są wolne od glutenu, choć warto wybierać te o prostym składzie, bez dodatku zbędnych emulgatorów i ulepszaczy.
  • Przyprawy, zioła i napoje: Większość przypraw jednoskładnikowych (pieprz, papryka, kurkuma, zioła suszone) oraz świeże zioła są bezglutenowe i można je śmiało używać do doprawiania potraw. Sól, cukier, kakao naturalne także nie zawierają glutenu. Napoje takie jak herbata liściasta i ekspresowa, kawa naturalna (parzona i rozpuszczalna bez dodatków słodowych), woda mineralna, soki 100% czy napary ziołowe są bezpieczne. Należy jedynie uważać na mieszanki przypraw zawierające wypełniacze z dodatkiem glutenu (np. niektóre kostki rosołowe, vegeta) oraz napoje słodowe (np. napoje energetyczne ze słodem jęczmiennym lub kawa zbożowa – te ostatnie są na diecie bezglutenowej zakazane).

Produkty do unikania w diecie bezglutenowej

Produkty, których należy unikać w diecie bezglutenowej, obejmują wszystkie źródła glutenu – zarówno oczywiste, jak i ukryte. Poniżej wymieniono główne grupy artykułów spożywczych niedozwolonych:

  • Pszenica i jej odmiany: Należy wykluczyć pszenicę we wszystkich formach, w tym także jej starożytne odmiany jak orkisz, samopsza, płaskurka, a także pszenicę durum (stosowaną m.in. do produkcji makaronu). Wszelkie mąki pszenne, otręby pszenne, skrobia pszenna oraz produkty je zawierające (np. pieczywo pszenne, ciasta, ciastka) należy wyeliminować z jadłospisu.
  • Jęczmień: Zboże to zawiera gluten (białko o nazwie hordeina). Unika się więc jęczmienia i wszelkich produktów z niego, takich jak kasza jęczmienna (np. pęczak, kasza perłowa), słód jęczmienny oraz ekstrakt słodowy (stosowane m.in. do produkcji piwa, niektórych napojów słodowych, a także jako dodatek smakowy w płatkach śniadaniowych czy słodyczach).
  • Żyto: Wszystkie formy żyta i produktów z niego wytworzonych należy wykluczyć z diety. Dotyczy to mąki żytniej, pieczywa żytniego (np. chleba razowego, pumpernikla), a także napojów fermentowanych na bazie żyta (np. tradycyjnego kwasu chlebowego).
  • Pszenżyto: Pszenżyto, czyli krzyżówka pszenicy i żyta, również zawiera gluten, dlatego należy je wyeliminować z diety (może pojawiać się np. jako składnik pasz lub niektórych produktów zbożowych).
  • Owies niecertyfikowany: Czysty owies nie zawiera glutenu (zawiera aveninę – białko zwykle tolerowane przez osoby z celiakią), jednak większość dostępnego w handlu owsa jest zanieczyszczona domieszką pszenicy lub jęczmienia podczas zbiorów i przetwarzania. Dlatego zwykły owies i płatki owsiane nieoznaczone jako bezglutenowe powinny być wykluczone. Dozwolony jest jedynie owies specjalnie certyfikowany jako bezglutenowy, uprawiany i przetwarzany w warunkach eliminujących kontakt z glutenem.
  • Produkty zbożowe tradycyjne: Dieta bezglutenowa wyklucza wszelkie klasyczne produkty mączne wytworzone z wymienionych wyżej zbóż. Oznacza to konieczność eliminacji z diety tradycyjnego pieczywa (chleba pszennego, mieszanego, razowego, bułek, bagietek, chałek itp.), a także zwykłych wypieków cukierniczych (ciast, ciastek, tortów, herbatników, krakersów, wafli, andrutów) oraz płatków śniadaniowych produkowanych z dodatkiem pszenicy lub słodu jęczmiennego. Dotyczy to również typowego makaronu (pszennego lub żytniego) i klusek: spaghetti, lasagne, pierogów, pyz, kopytek, naleśników, gofrów i wszelkich innych potraw mącznych przygotowanych na bazie mąki pszennej, żytniej czy jęczmiennej. Kasza manna (grysik pszenny), kuskus (z pszenicy), bulgur (przetworzona pszenica) oraz wszelkie kasze jęczmienne także należy wyeliminować z diety. Wszystkie te produkty można zastąpić odpowiednikami bezglutenowymi (np. pieczywem i makaronem bezglutenowym, wypiekami z mąk bezglutenowych, kaszami takimi jak jaglana czy gryczana).
  • Panierki, zagęstniki i mączne dodatki: Unika się potraw panierowanych w bułce tartej lub mące (np. tradycyjnych kotletów schabowych, panierowanych ryb, warzyw w cieście naleśnikowym). Należy uważać na sosy i zupy zagęszczane mąką pszenną (np. zupy krem, sos beszamelowy, klasyczne sosy pieczeniowe). Z diety należy wykluczyć zasmażki na mące oraz gotowe mieszanki do wypieków i ciast, jeśli zawierają gluten.
  • Ukryty gluten w produktach przetworzonych: Wiele wysoko przetworzonych wyrobów może zawierać dodatki zbożowe. Przykłady to: wędliny i mięsa mielone (pasztety, parówki, konserwy mięsne) z dodatkiem bułki tartej, białka pszennego lub skrobi jako wypełniacza; niektóre gatunki kiełbas i wędlin przygotowywane w panierce; sery topione i pleśniowe z dodatkiem słodu jęczmiennego (spotykane rzadko, ale możliwe); gotowe sosy i dania instant (np. tradycyjny sos sojowy zawiera fermentowaną pszenicę, zupy w proszku, buliony w kostce z ekstraktem słodu). Zawsze należy czytać skład takich produktów i wybierać te, które są oznaczone jako bezglutenowe lub przynajmniej nie zawierają podejrzanych składników zbożowych.
  • Napoje zawierające gluten: Do wykluczenia jest przede wszystkim zwykłe piwo warzone z jęczmienia lub pszenicy (lager, ale, piwo pszeniczne itp.) oraz inne napoje na bazie słodu jęczmiennego (np. tradycyjna kawa zbożowa, niektóre napoje energetyzujące ze słodem). Istnieją oczywiście piwa bezglutenowe produkowane z innych zbóż lub z usuniętym glutenem, które mogą stanowić alternatywę. Poza tym należy uważać na niektóre alkohole smakowe i likiery, które mogą zawierać dodatek ekstraktów zbożowych – przed spożyciem warto sprawdzić ich skład. (Czyste alkohole wysokoprocentowe, jak wódka czy whisky, produkuje się co prawda z surowców zawierających gluten, ale dzięki procesowi destylacji nie zawierają one glutenu; mimo to osoby szczególnie wrażliwe powinny upewnić się co do składu ewentualnych dodatków smakowych takich trunków.)

Dla kogo jest dieta bezglutenowa?

Celiakia: Celiakia (choroba trzewna) jest głównym wskazaniem do stosowania diety bezglutenowej. Celiakia to autoimmunologiczne schorzenie, w którym spożycie glutenu prowadzi do reakcji immunologicznej atakującej kosmki jelitowe w błonie śluzowej jelita cienkiego. Skutkiem są poważne zaburzenia wchłaniania składników odżywczych, niedobory pokarmowe oraz różnorodne objawy kliniczne. Mogą one obejmować przewlekłe biegunki lub zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia, utratę masy ciała, niedokrwistość z niedoboru żelaza, afty w jamie ustnej, zmiany skórne, a u dzieci zahamowanie prawidłowego wzrostu. Jedyną skuteczną metodą leczenia celiakii jest ścisła dieta bezglutenowa stosowana przez całe życie. Nawet śladowe ilości glutenu mogą u chorego na celiakię wywołać nawrót uszkodzenia jelit i objawów. Dlatego osoba z tą chorobą musi przestrzegać diety z najwyższą starannością. Prawidłowo stosowana dieta bezglutenowa prowadzi do regeneracji kosmków jelitowych i stopniowego ustępowania objawów choroby, choć proces gojenia może potrwać wiele miesięcy. Wczesne wprowadzenie diety zapobiega również powikłaniom celiakii, takim jak osteoporoza, niepłodność czy zwiększone ryzyko niektórych nowotworów przewodu pokarmowego.

Nieceliakalna nadwrażliwość na gluten (gluten sensitivity): Drugą grupą osób, które korzystają z diety bezglutenowej, są pacjenci z nieceliakalną nadwrażliwością na gluten (ang. Non-Celiac Gluten Sensitivity, NCGS), potocznie określaną również jako „nietolerancja glutenu”. Są to osoby, u których spożycie glutenu powoduje występowanie objawów podobnych do celiakii (np. bóle brzucha, wzdęcia, ogólne zmęczenie, bóle głowy, wysypki), ale które nie mają cech uszkodzenia jelit ani przeciwciał charakterystycznych dla celiakii. Nie do końca wiadomo, jaki jest mechanizm tej nadwrażliwości, ale dieta bezglutenowa przynosi tym osobom wyraźną ulgę w dolegliwościach. Ważne jednak, by diagnozę NCGS stawiać dopiero po wykluczeniu celiakii i alergii na pszenicę. W praktyce oznacza to, że jeśli ktoś podejrzewa u siebie nietolerancję glutenu, najpierw powinien przejść pełną diagnostykę w kierunku celiakii (przy diecie zawierającej gluten). Dopiero gdy celiakia zostanie jednoznacznie wykluczona, a objawy wyraźnie ustępują po eliminacji glutenu, rozpoznaje się nadwrażliwość nieceliakalną. Dla tej grupy pacjentów również zaleca się dietę bezglutenową, choć czasem bywa ona nieco mniej rygorystyczna (np. niektórzy tolerują śladowe ilości glutenu bez nasilenia objawów). Podstawą leczenia pozostaje jednak unikanie produktów glutenowych w codziennym menu.

Alergia na pszenicę i gluten: Kolejnym przypadkiem, w którym stosuje się dietę bezglutenową (lub zbliżoną), jest alergia na pszenicę lub inne zboża glutenowe. Alergia to reakcja immunologiczna IgE-zależna, która może powodować ostre objawy (pokrzywka, obrzęki, duszność) bezpośrednio po spożyciu lub nawet w wyniku kontaktu z alergenem. Osoby z alergią na pszenicę muszą bezwzględnie wyeliminować pszenicę ze swojej diety, co w praktyce często pokrywa się z zasadami diety bezglutenowej. W przeciwieństwie do celiakii, alergia na dany składnik może z czasem ustąpić lub zmniejszyć nasilenie, ale dopóki się utrzymuje, konieczne jest ścisłe unikanie uczulającego zboża. Warto zauważyć, że alergia stricte na sam gluten (jako białko) jest bardzo rzadka – najczęściej chodzi o alergię na konkretne zboże (np. pszenicę). Teoretycznie osoba uczulona na pszenicę mogłaby spożywać żyto czy jęczmień, gdyż problemem jest konkretny alergen pszenicy, a nie gluten jako taki. Niemniej ze względu na ryzyko zanieczyszczeń krzyżowych i ograniczony asortyment produktów, w praktyce wielu alergików również przechodzi na dietę bezglutenową lub przynajmniej zdecydowanie ogranicza inne zboża glutenowe.

Inne sytuacje: Niektórzy pacjenci z innymi schorzeniami autoimmunologicznymi (takimi jak choroba Hashimoto – autoimmunologiczne zapalenie tarczycy) czy z zespołem jelita drażliwego również rozważają zastosowanie diety bezglutenowej, choć w tych przypadkach nie ma jednoznacznych zaleceń, o ile nie współistnieje celiakia lub nadwrażliwość na gluten. Część osób subiektywnie odczuwa poprawę samopoczucia po odstawieniu glutenu, jednak jest to kwestia indywidualna i przed podjęciem takiej diety należy wykluczyć celiakię standardową diagnostyką. Specjaliści nie zalecają stosowania diety bezglutenowej osobom zdrowym, które nie mają powyższych wskazań medycznych. Eliminacja glutenu bez wyraźnej potrzeby może prowadzić do niepotrzebnych ograniczeń żywieniowych, komplikacji w planowaniu posiłków, a nawet do ryzyka niedoborów (np. błonnika, witamin z grupy B, folianów czy mikroelementów, które obecne są w pełnoziarnistych produktach zbożowych). Dlatego każdą dietę eliminacyjną – zwłaszcza tak restrykcyjną jak bezglutenowa – należy wprowadzać wyłącznie z konkretnego powodu zdrowotnego i najlepiej pod opieką wykwalifikowanego dietetyka.

Czy dieta bezglutenowa wpływa na odchudzanie?

Wiele osób zastanawia się, czy eliminacja glutenu z diety pomaga schudnąć i czy dieta bezglutenowa sprzyja odchudzaniu. Należy wyraźnie zaznaczyć, że dieta bezglutenowa sama w sobie nie jest metodą odchudzającą. Jej głównym celem jest leczenie celiakii lub łagodzenie objawów nadwrażliwości na gluten, a nie redukcja masy ciała. Samo usunięcie glutenu z jadłospisu nie powoduje automatycznie utraty tkanki tłuszczowej – o tym decyduje przede wszystkim ogólny bilans kaloryczny i skład diety.

U niektórych osób przejście na dietę bezglutenową może pośrednio skutkować spadkiem masy ciała, ale wynika to ze zmiany nawyków żywieniowych, a nie z magicznych właściwości diety bezglutenowej. Jeśli ktoś, eliminując gluten, rezygnuje jednocześnie z wielu wysokokalorycznych, przetworzonych produktów (takich jak ciasta, ciasteczka, pieczywo cukiernicze, fast foody, pizza itp.) i zastępuje je zdrowszymi odpowiednikami (warzywami, owocami, naturalnymi produktami nieprzetworzonymi), to zwykle obniża całkowitą kaloryczność diety. W efekcie może nastąpić utrata wagi. Nie jest to jednak bezpośrednio zasługa braku glutenu, lecz konsekwencja zmniejszonej podaży kalorii oraz większej wartości odżywczej posiłków.

Z drugiej strony, wiele osób na diecie bezglutenowej – zwłaszcza dorosłych stosujących ją z konieczności medycznej – nie obserwuje spadku wagi, a wręcz może przybrać na wadze. Dzieje się tak z kilku powodów. Po pierwsze, poprawa stanu zdrowia i wchłaniania u osoby z wcześniej wyniszczającą celiakią często skutkuje odbudową prawidłowej masy ciała – osoba wychudzona nabiera kilogramów, co jest zjawiskiem pożądanym. Po drugie, produkty bezglutenowe dostępne w sklepach (jak pieczywo, makarony, wypieki bezglutenowe) nierzadko mają wyższą zawartość tłuszczu i cukru, aby poprawić smak i strukturę, a jednocześnie są uboższe w błonnik. Dieta oparta głównie na takich gotowych zamiennikach może dostarczać więcej kalorii i powodować mniejsze uczucie sytości. Przykładowo, jeżeli ktoś zamiast tradycyjnego pełnoziarnistego chleba spożywa duże ilości białego pieczywa bezglutenowego (często na bazie skrobi ryżowej lub kukurydzianej z dodatkiem oleju), to dostarcza sobie sporo kalorii, ale mniej błonnika, co sprzyja przejadaniu. Taki sposób odżywiania może utrudniać kontrolę masy ciała i prowadzić do jej wzrostu.

Podsumowując, nie należy traktować diety bezglutenowej jako narzędzia do odchudzania, o ile nie wynika to z ogólnej poprawy jakości żywienia i ograniczenia wysoko przetworzonych przekąsek. Osoba, która nie ma wskazań zdrowotnych do eliminacji glutenu, a chce schudnąć, powinna raczej skupić się na zbilansowanej diecie z odpowiednim (ujemnym) bilansem kalorycznym – bogatej w warzywa, chude białko i pełnoziarniste produkty (zawierające gluten lub bezglutenowe, zależnie od indywidualnych potrzeb). Z kolei ktoś, kto musi być na diecie bezglutenowej z powodów zdrowotnych i jednocześnie pragnie zredukować masę ciała, może jak najbardziej schudnąć, ale musi zwracać uwagę na dobór produktów i wielkość porcji. W obu przypadkach podstawą utraty wagi jest utrzymanie deficytu kalorycznego oraz zdrowe nawyki żywieniowe – samo unikanie glutenu nie gwarantuje spadku masy ciała.

Przykładowy jadłospis w diecie bezglutenowej – przepisy na 3 dni

Dzień 1:

  • Śniadanie: Pasta jajeczna przygotowana z 2 jajek na twardo i łyżki jogurtu naturalnego, doprawiona szczypiorkiem. Podana z plasterkami wędzonego łososia oraz dwiema kromkami pieczywa bezglutenowego.
  • II śniadanie: Koktajl owocowy (smoothie) na bazie 1 banana, garści truskawek i szklanki napoju migdałowego. Dla zwiększenia wartości odżywczej dodano garść migdałów, co zapewnia zdrowe tłuszcze i dodatkowe białko.
  • Obiad: Grillowana pierś z kurczaka (ok. 150 g) marynowana w ziołach, podana z porcją kaszy gryczanej (ok. 50 g suchej kaszy przed ugotowaniem) oraz surówką z kiszonej kapusty i tartej marchewki (doprawioną odrobiną oliwy i pieprzu). Pełnowartościowy posiłek bogaty w białko, błonnik i probiotyki z kiszonki.
  • Podwieczorek: Jogurt naturalny (ok. 200 g) z łyżeczką miodu i posiekanymi orzechami włoskimi (2–3 orzechy). Słodka, a zarazem zdrowa przekąska dostarczająca białka i zdrowych tłuszczów.
  • Kolacja: Sałatka z tuńczykiem i fasolą czerwoną: tuńczyk z puszki (100 g, w sosie własnym) wymieszany z ugotowaną czerwoną fasolą (4 łyżki), kukurydzą (2 łyżki), posiekaną papryką i pomidorem. Sałatka podana na liściach mixu sałat, skropiona dressingiem winegret (oliwa z oliwek + ocet balsamiczny). Do posiłku dwie kromki chrupkiego pieczywa bezglutenowego (np. pieczywo ryżowe).

Dzień 2:

  • Śniadanie: Owsianka bezglutenowa przygotowana z bezglutenowych płatków owsianych (5 łyżek) na mleku. Do owsianki dodany pokrojony banan, garść orzechów włoskich oraz szczypta cynamonu dla smaku. Pożywne, rozgrzewające śniadanie bogate w błonnik i potas.
  • II śniadanie: Kanapki z hummusem i warzywami: dwie kromki chleba bezglutenowego posmarowane domowym hummusem (pastą z ciecierzycy, tahini, soku z cytryny i przypraw), obłożone plasterkami pomidora i ogórka oraz garścią rukoli. Porcja dostarcza białka roślinnego, błonnika i witamin.
  • Obiad: Pieczony łosoś z ziemniakami: filet z łososia (150 g) upieczony w folii z koperkiem i plasterkiem cytryny, podany z ziemniakami (2–3 sztuki, pieczone lub gotowane) oraz lekką sałatką z mixu sałat, pomidora i ogórka (polaną łyżeczką oliwy). Danie bogate w białko, kwasy omega-3 i warzywa.
  • Podwieczorek: Pudding chia z musem owocowym: nasiona chia (2 łyżki) namoczone przez kilka godzin w szklance napoju kokosowego; podane z musem z dojrzałego mango na wierzchu. Deser jest naturalnie bezglutenowy, dostarcza błonnika, kwasów omega-3 i stanowi zdrową alternatywę dla słodyczy.
  • Kolacja: Naleśniki gryczane z twarożkiem: dwa naleśniki z mąki gryczanej (bezglutenowej) usmażone na minimalnej ilości oleju rzepakowego. Farsz z chudego twarogu wymieszanego z jogurtem naturalnym, szczypiorkiem, solą i pieprzem. Naleśniki zwinąć z farszem i podać z garścią świeżej rukoli lub sałatką z pomidora i ogórka. Lekkostrawna, bezglutenowa kolacja bogata w białko.

Dzień 3:

  • Śniadanie: Jaglanka z jabłkiem i cynamonem: kasza jaglana (50 g suchej kaszy) ugotowana na mleku do miękkości. Pod koniec gotowania dodane starte jabłko i szczypta cynamonu. Danie można dosłodzić łyżeczką miodu i posypać garścią rodzynek. To pożywne śniadanie bez glutenu, dostarczające złożonych węglowodanów i błonnika.
  • II śniadanie: Serek wiejski z warzywami i waflami ryżowymi: porcja serka wiejskiego (ok. 150 g) wymieszana z posiekaną rzodkiewką i szczypiorkiem, doprawiona świeżo mielonym pieprzem. Do tego 2–3 wafle ryżowe jako zamiennik pieczywa. Przekąska bogata w białko i wapń, a jednocześnie lekka.
  • Obiad: Curry z ciecierzycą i ryżem: potrawka na bazie ciecierzycy (około 1 szklanka ugotowanej) duszonej z warzywami (papryka, cukinia, cebula) w sosie z mleczka kokosowego z dodatkiem pasty curry, czosnku i imbiru. Danie podane z porcją ryżu basmati (3/4 szklanki ugotowanego). Pełnowartościowy, wegetariański posiłek bez glutenu, dostarczający białka roślinnego, błonnika i aromatycznych przypraw.
  • Podwieczorek: Warzywne przekąski z dipem: pokrojone w słupki świeże warzywa – marchew, czerwona papryka, seler naciowy oraz ogórek – podane z dipem jogurtowym (jogurt naturalny z dodatkiem ziół, np. koperku i bazylii, oraz czosnku). Chrupiąca przekąska pełna witamin, idealna na mały głód.
  • Kolacja: Makaron bezglutenowy z sosem bolońskim: makaron kukurydziany lub ryżowy ugotowany al dente, podany z sosem bolońskim przygotowanym z chudego mięsa mielonego (indyczego lub wołowego) duszonego z passatą pomidorową, marchewką, selerem i przyprawami (bazylia, oregano, czosnek). Porcja posypana niewielką ilością tartego parmezanu. Tradycyjne włoskie danie w bezglutenowej wersji, bogate w białko i likopen z pomidorów.
owoce

Przejdź na Szczęśliwy
Sposób Żywienia!