Czy amarantus jest zdrowy?

Amarantus, znany też jako szarłat, to zboże rzekome, które wyróżnia się wysoką wartością odżywczą i brakiem glutenu, co czyni go atrakcyjnym wyborem dla osób z nietolerancją glutenu czy celiakią.

Amarantus jest źródłem pełnowartościowego białka, zawierającego wszystkie dziewięć niezbędnych aminokwasów, w tym lizynę, której często brakuje w innych produktach roślinnych. Dzięki temu stanowi cenny składnik diety wegetariańskiej i wegańskiej. Zawiera również dużo błonnika, który wspiera prawidłową pracę układu trawiennego, reguluje poziom cukru we krwi i wpływa korzystnie na profil lipidowy.

Warto zwrócić uwagę na wysoką zawartość minerałów, takich jak wapń, magnez, żelazo i cynk, które odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu układu nerwowego, odpornościowego i w procesach metabolicznych. Obecność antyoksydantów, takich jak polifenole, wspomaga walkę z wolnymi rodnikami i może wpływać na spowolnienie procesów starzenia się organizmu.

Nie bez znaczenia jest też niski indeks glikemiczny amarantusa, co sprawia, że jego spożycie nie powoduje gwałtownych skoków poziomu cukru we krwi. Jest to szczególnie istotne dla osób z insulinoopornością lub cukrzycą. Dzięki obecności skwalenu, substancji o właściwościach przeciwzapalnych i ochronnych dla serca, amarantus może również wpływać korzystnie na zdrowie układu sercowo-naczyniowego.

Ile kalorii ma amarantus?

Amarantus, znany również jako szarłat, to starożytne pseudozboże, które wraca do łask ze względu na swoje bogactwo składników odżywczych. Jest bezglutenowy, lekkostrawny i pełen cennych minerałów oraz białka. Często wybierany przez osoby na diecie roślinnej i tych, którzy dbają o zdrowie. A jak wygląda jego wartość energetyczna? Oto szczegóły:

  • Kaloryczność: Amarantus dostarcza około 371 kcal na 100 g suchego produktu, co czyni go energetycznie wartościowym składnikiem posiłków.
  • Białko: Zawiera około 13–14 g białka na 100 g – to dużo jak na produkt roślinny.
  • Tłuszcze: Amarantus ma około 7 g tłuszczu, głównie nienasyconych kwasów tłuszczowych.
  • Węglowodany: Dostarcza ok. 65 g węglowodanów na 100 g, dając długotrwałą energię.
  • Błonnik: Zawiera ok. 6–7 g błonnika, wspomagając trawienie i uczucie sytości.
  • Minerały i witaminy: Bogaty w żelazo, magnez, wapń, fosfor oraz witaminy z grupy B.
  • Właściwości: Amarantus nie zawiera glutenu, działa przeciwzapalnie i wspiera układ odpornościowy.

Amarantus to doskonały wybór dla osób poszukujących pożywnego, naturalnego i zdrowego składnika – zarówno w diecie roślinnej, jak i tradycyjnej.

owoce

Przejdź na Szczęśliwy
Sposób Żywienia!

Zgłoś się do nas

Co daje codzienne jedzenie amarantusa?

Codzienne jedzenie amarantusa może przynieść wiele korzyści zdrowotnych, szczególnie jeśli jest on częścią zrównoważonej diety. Regularne spożywanie amarantusa dostarcza organizmowi pełnowartościowego białka, co wspiera budowę i regenerację tkanek, a także wspomaga utrzymanie masy mięśniowej, zwłaszcza u osób aktywnych fizycznie lub będących na diecie roślinnej.

Dzięki wysokiej zawartości błonnika, codzienne jedzenie amarantusa może poprawiać perystaltykę jelit, wspierać zdrowie układu pokarmowego i zapobiegać zaparciom. Błonnik ten pomaga również w utrzymaniu uczucia sytości, co może być pomocne przy kontroli masy ciała.

Amarantus dostarcza istotnych minerałów, takich jak magnez, żelazo, cynk i wapń, które wspierają układ nerwowy, odporność, zdrowie kości oraz produkcję energii. Codzienne dostarczanie tych składników może zmniejszać ryzyko niedoborów, szczególnie u osób o zwiększonym zapotrzebowaniu lub na dietach eliminacyjnych.

Co ciekawe, amarantus zawiera także naturalne przeciwutleniacze, które chronią komórki przed stresem oksydacyjnym, co może przyczyniać się do poprawy kondycji skóry i spowolnienia procesów starzenia. Zawarty w nim skwalen działa wspierająco na układ sercowo-naczyniowy, co w dłuższej perspektywie może mieć korzystny wpływ na zdrowie serca i naczyń krwionośnych.

Codzienne włączanie amarantusa do diety może również stabilizować poziom cukru we krwi, co jest istotne nie tylko dla diabetyków, ale również dla osób dbających o równomierny poziom energii w ciągu dnia.

Czy można jeść amarantusa na diecie?

Amarantus jak najbardziej można jeść na diecie, a wręcz często jest polecany jako wartościowy składnik jadłospisu redukcyjnego lub zdrowotnego. Mimo że zawiera węglowodany, to są one złożone, co oznacza, że są trawione wolniej i nie powodują gwałtownych skoków poziomu cukru we krwi. Dzięki niskiemu indeksowi glikemicznemu i dużej zawartości błonnika, amarantus daje uczucie sytości na długo, co pomaga ograniczyć podjadanie między posiłkami.

To zboże rzekome dostarcza sporo białka, co jest niezwykle ważne podczas diety, ponieważ białko wspiera proces spalania tłuszczu, chroni masę mięśniową i wspomaga regenerację organizmu. W diecie odchudzającej kluczowe jest też unikanie niedoborów – a amarantus zawiera wiele witamin i minerałów, które pomagają utrzymać organizm w dobrej kondycji, nawet przy ograniczonej kaloryczności.

Warto jednak pamiętać o proporcjach – amarantus jest dość kaloryczny, dlatego najlepiej spożywać go w kontrolowanych ilościach, np. jako dodatek do śniadania, zupy, sałatki czy w postaci puddingu. Kluczem jest umiejętne wkomponowanie go w całość diety, a nie unikanie. Jeśli jest dobrze zbilansowany z warzywami, zdrowymi tłuszczami i źródłami białka, może stanowić bardzo wartościowy element każdego planu żywieniowego – również redukcyjnego.

Czy cukrzyk może jeść amarantusa?

Cukrzyk może jeść amarantusa, a w wielu przypadkach jego włączenie do diety może być wręcz korzystne. Amarantus ma niski do umiarkowanego indeks glikemiczny, co oznacza, że nie powoduje gwałtownych skoków poziomu glukozy we krwi – to jeden z kluczowych aspektów w diecie osób z cukrzycą.

Zawartość błonnika w amarantusie spowalnia wchłanianie cukrów, co pomaga stabilizować glikemię po posiłkach. Dodatkowo, błonnik wspiera pracę jelit i może przyczynić się do obniżenia poziomu cholesterolu, co jest istotne, bo osoby z cukrzycą mają często zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych.

Amarantus dostarcza także pełnowartościowego białka i wielu ważnych mikroelementów, jak magnez, który odgrywa rolę w regulacji gospodarki cukrowej. Regularne spożywanie produktów bogatych w magnez może wspierać wrażliwość komórek na insulinę, co u niektórych osób z cukrzycą typu 2 bywa zaburzone.

Jak przy każdej chorobie przewlekłej, ważna jest kontrola ilości i odpowiedni sposób przygotowania. Najlepiej spożywać amarantus w postaci gotowanej (np. jako dodatek do warzyw, zup czy sałatek), unikając słodkich deserów na jego bazie. Włączenie go do posiłku razem z innymi niskoglikemicznymi produktami jeszcze bardziej obniża jego wpływ na poziom cukru we krwi.

Czy amarantus jest kaloryczny?

Amarantus jest produktem dość kalorycznym, zwłaszcza w porównaniu do niektórych warzyw czy produktów niskowęglowodanowych. W 100 gramach suchego amarantusa znajduje się około 370–390 kcal, co wynika głównie z obecności węglowodanów złożonych, białka i niewielkiej ilości tłuszczów.

Jednak warto pamiętać, że kaloryczność amarantusa idzie w parze z jego wysoką wartością odżywczą. To nie są „puste kalorie” – wręcz przeciwnie. Dostarcza organizmowi sporo błonnika, pełnowartościowego białka oraz mikroelementów, takich jak magnez, wapń, żelazo czy cynk. Dzięki temu już niewielka porcja może zapewnić sytość na długo i dostarczyć cennych składników odżywczych.

W kontekście diety – nawet redukcyjnej – kaloryczność amarantusa nie powinna być przeszkodą, o ile jest spożywany w rozsądnych ilościach i w dobrze zbilansowanych posiłkach. Gotowany amarantus ma znacznie mniej kalorii na 100 gramów (ok. 100–120 kcal), ponieważ w trakcie gotowania mocno zwiększa swoją objętość, chłonąc wodę. To czyni go sycącym i praktycznym składnikiem dań, które mają być zarówno pożywne, jak i kontrolowane pod względem kaloryczności.

Co się dzieje, gdy włączymy amarantusa do diety?

Włączenie amarantusa do diety może wywołać szereg pozytywnych zmian w organizmie, szczególnie jeśli wcześniej brakowało w jadłospisie pełnowartościowych zbóż lub produktów bogatych w błonnik i mikroelementy. Już po kilku dniach regularnego spożywania amarantusa można zauważyć poprawę trawienia, dzięki wysokiej zawartości błonnika, który reguluje perystaltykę jelit i może przeciwdziałać zaparciom.

Organizm zaczyna otrzymywać więcej pełnowartościowego białka, zawierającego wszystkie niezbędne aminokwasy, co jest rzadkością wśród produktów roślinnych. To szczególnie korzystne dla osób na diecie wegetariańskiej, wegańskiej lub dla tych, którzy ograniczają mięso. Białko to wspiera regenerację tkanek, wzmacnia mięśnie i poprawia ogólne funkcjonowanie organizmu.

Dzięki bogactwu minerałów – takich jak magnez, żelazo, wapń czy cynk – może poprawić się koncentracja, odporność, a także jakość snu i samopoczucie. Magnez wspiera układ nerwowy i pomaga w redukcji napięcia, natomiast żelazo może przeciwdziałać zmęczeniu i anemii, zwłaszcza u osób, które wcześniej miały jego niedobory.

Utrzymanie stabilnego poziomu cukru we krwi to kolejny efekt, jaki może dać włączenie amarantusa do diety, szczególnie u osób z insulinoopornością lub cukrzycą. Dzięki niskiemu indeksowi glikemicznemu i obecności błonnika, organizm lepiej radzi sobie z przetwarzaniem glukozy, co przekłada się na większą stabilność energetyczną i mniejszą ochotę na słodycze.

Z czasem może się również poprawić wygląd skóry, włosów i paznokci, ponieważ amarantus dostarcza nie tylko składników mineralnych, ale też przeciwutleniaczy i skwalenu – naturalnej substancji o działaniu przeciwzapalnym i regenerującym.

owoce

Zamów konsultacje dietetyczną Online!

Zgłoś się do nas